Benim arkamdan konuşacağına, yüzüme bakacak cesaretin olsun da erkekliğin tartılsın.

Sen kendini dev aynasında görüyorsun ama ben seni kırık aynalarda bile seçemem.

Ben sustum sanma, sadece değmeyeceklerle tartışmaya vaktim yok.

Senin karakterinle uğraşmak yerine, kendi kalitemi korumayı seçiyorum.

İnsan bazen susar, çünkü karşısındaki gürültüye söz yetmez.

Sen konuşuyorsun ama ben duymuyorum, çünkü kulaklarım boş lafa kapalı.

İhanetin izi kalpte yara, senin yüzünse sadece bir maske.

Sana değer verdim, sen ise kendini değerli sandın.

Benim adım ağırlıksa, seninki sadece gölge.

Dost sandıklarımın ihanetini gördüm, düşmanların sözü bile hafif geldi.

Herkesin yüzü var, ama insan olmak ayrı meziyet.

Senin seviyene inmek için önce kendi onurumu satmam lazım, o da mümkün değil.

Benim sessizliğim, senin cehaletine verilen en net cevaptır.

Değer bilmeyene verilen her emek, çöpe atılan zamandır.

Senin yalanlarınla uğraşacak kadar boş vaktim yok.

Benim masamda oturacak olan, karakterinden ödün vermeyen insandır.

Kibirle yükselen, gerçeğin tokadıyla yere düşer.

Benim yolum doğruysa, senin lafın taş olsa da yoluma engel olamaz.

İnsan olmak parayla değil, yürekle ölçülür.

Benim gölgem, senin bütün varlığından daha ağır gelir.

Dost görünüp düşmanlık eden, düşmandan daha tehlikelidir.

Benimle aynı havayı soluduğunu sanma, sen zehir saçıyorsun ben nefes alıyorum.

Boş konuşan çok olur, ama dolu insan susarak anlatır.

Karakterin cebindekinden ucuzsa, zenginliğin gözümde sıfırdır.

Dost gibi görünüp düşmanlık yapanın yüzüne tükürsem, yağmur sanır.

Adamlık kravatla değil, duruşla ölçülür.

Kalitesiz insanın işi; iftira, dedikodu ve arkadan vurmaktır.

Benimle yarışmaya kalkma; ayak izlerimde kaybolursun.

Güçsüzler intikam alır, güçlüler affeder, en zekiler ise umursamaz.

Kendini bir şey sananların çoğu, aslında hiçtir.

Lafı eğip bükmeye gerek yok; adam olana tek cümle yeter.

Dost gibi görünenlerin maskesi, menfaat bittiğinde düşer.

Senin seviyene insem, seninle tartışmam; döverim.

Karaktersizlik bir hastalık değil, seçilmiş bir yol.

Adam olana sözüm yok, olmayan zaten yok hükmünde.

Sahte dostun bıçağı, en keskin düşmandan daha ağırdır.

Çamur atmaya çalışan, önce kendi ellerini kirletir.

Efendilik, sustuğunda değil; konuştuğunda belli olur.

Karakteri parayla satın alınmaz, yürekle kazanılır.

Gölgem bile önümde yürüyor.

Lafın uzunu değil, duruşun önemlidir.

 

Takip et, yetişemezsin.

Düşmanını küçümse, ama görmezden gelme.

Benim huzurum, başkalarının onayına bağlı değil.

Rüzgarı arkama alırım, fırtınayla dans ederim.

Yalnızım ama yalnız değilim.

Kendi ışığım yetiyor, başkasına gerek yok.

Söz uçar, duruş kalır.

Kimseyi beklemiyorum, yolum açık.

Hatalarım var, ama pes etmeyen bir ruhum var.

Laf çok, iş az; ben işin içindeyim.

Sessizim, ama gözlerim konuşur.

Arkadaşını dikkatle seç, düşmanını zaten görürsün.

Yolumu kesen, gölgeme düşer.

Benim için “imkansız” yok.

Gözlerim yükseklerde, ruhum özgür.

Sıradanlık bana göre değil.

Durduğum yer, her zaman fark yaratır.

Kendimi kanıtlamama gerek yok, duruşum yeter.

Kendi kurallarımı ben koyarım.

Güçlü olmak sessizlikte saklıdır.

Düşmanım da olsa, saygıyı hak eder.

Kendini bilen, dünyayı yönetir.

Gölge gibi sessiz, yıldız gibi parlak.

Rüzgara kafa tutarım, fırtınaya dost olurum.

Kimseye eyvallahım yok, duruşum yeter.

Laf sokmakla uğraşan, kendini geliştirmez.

Yalnızlık bazen en iyi arkadaştır.

Ben buradayım, fark edilmek zorunda değil.

Susmak bazen en ağır cevaptır.

Yolumu kesenler, gölgemde kaybolur.

Sözlerim ağır, ama doğrulukla dolu.

Düşlerim büyük, korkularım küçük.

Durduğum yer, tavrımı anlatır.

Kimseye boyun eğmem, yolum kendimindir.

Hatalarım var, ama pes etmeyen bir kalbim var.