“Nankörlük, minnettarlığın yokluğudur.”

“Nankör insan, verilen iyiliği göremez.”

“Nankörlük, insanın karakterini gösterir.”

“Nankör, emeği ve sevgiyi unutandır.”

“Nankörlük, en büyük yalnızlığa götürür.”

“İyilik yap ama nankörlük bekleme.”

“Nankörlük, dostluğu zehirler.”

“Minnet bilmeyen, kıymeti anlayamaz.”

“Nankör insan, kendi değerini de yitirir.”

“İyiliğe nankörlük eden, kalbini karartır.”

“Nankörlük, insan ruhunun en çirkin yanıdır.”

“Minnet etmeyen, insanlığını kaybeder.”

“Nankör, verilen sevgiyi küçümser.”

“İyilik eden, nankörlük görmez; görürse öğrenir.”

“Nankör insan, kalp kırmanın farkında değildir.”

“Minnet bilmeyen, zamanla yalnız kalır.”

“Nankörlük, karşılık bekleyen kalplerin hastalığıdır.”

“İyilik yapanı küçümseyen, kendi değerini kaybeder.”

“Nankörlük, insanı insanlıktan çıkarır.”

“Minnet etmeyen, hayatın gerçek güzelliklerini göremez.”

“Nankörlük, kalbin kararmasıdır.”

“İyilik karşılıksız olmalı, nankörlük ise karşılıksızdır.”

“Nankör insan, sevgiyi ve emeği hafife alır.”

“Minnet bilmeyen, zamanla unutulur.”

“Nankörlük, en yakınını bile yabancılaştırır.”

“Nankörlük, ruhu hırpalar.”

“Minnet etmeyen, hayatı boş yaşar.”

“Nankör insan, değer vereni küçümser.”

“İyiliği unutan, sevgiyi kaybeder.”

“Nankörlük, dostluğu öldürür.”

“Minnet bilmeyen, kalbinde boşluk taşır.”

“Nankör insan, kendini de kaybeder.”

“İyiliğe minnet duy, yoksa yalnız kalırsın.”

“Nankörlük, insanın en kötü huyudur.”