Beklenti büyüdükçe hayal kırıklığı da derinleşir.
Beklemek, umudun en sessiz çığlığıdır.
En büyük yorgunluk; gelmeyecek birini beklemektir.

Beklentisiz sevmek zordur ama en özgür halidir.
Beklenti, mutluluğun en büyük düşmanıdır.
Beklemek, zamanla yarışmaktır ama sonucu çoğu kez belirsizdir.

En zor bekleyiş, neyi beklediğini bilmediğindir.
Beklentiyi azaltan, huzura bir adım daha yakındır.
Beklentiler yarım kalan mutlulukların sebebidir.

Beklemek, kalbin sessizce dua etmesidir.
Beklenti, sevgiyi sınava sokar.
Beklemek; sabrın sınandığı, umudun tüketildiği bir süreçtir.

Her beklenti, biraz kırılganlık barındırır.
Beklentiler, çoğu zaman kendi kendimizi kandırma yoludur.
Gerçek sevgi; beklentisiz, karşılıksız ve sadedir.
Beklemek, zamanın içine gizlenmiş duygusal bir yolculuktur.
Kalbin yükü beklentiyle ağırlaşır.
Beklenti, en çok sessizlikte büyür.
Beklemek, bazen en cesur duruştur.
Beklentiye girmeden verilen sevgi, en değerlisidir.
Bazı bekleyişler kalbin ömrünü tüketir.
Beklentiler, hayatın en büyük hayal kırıklıklarıdır.
Sabır varsa, beklemek erdem olur.
Beklemek yorar ama bazen tek çaredir.
Umutla beklemek, hayal ile yaşamak gibidir.
Beklenti ne kadar büyükse, sükut o kadar derin olur.
Kalbini en çok, boşuna beklediklerin yorar.
Beklemek, bazen bir dua kadar sessiz, bir fırtına kadar yıpratıcıdır.
Beklentisiz yaşam, özgür bir ruha açılan kapıdır.
Beklemek, geçmiş ile gelecek arasında sıkışmış bir andır.