– Evlat, anne gelince hayat bulur; onun gülüşü evrene ışık saçar.
– Bir annenin kalbinde evlattıkça evlat büyür, sevgiyle beslenen bir gökkuşağı olur.
– Evlat, annenin gözlerine baktığında dünyayı bulur, çünkü anneler sevgiyle çevirirler.
– Anne ve evlat, birbirlerine en saf bağlarıyla sarılır; eğer kader birleştirirse bu bağ indirim değildir.
– Gözlerindeki masumiyet, annenin kalbine yansıyan bir aynadır.
– Evlat, bir anı bile yok sayar; çünkü her anı annenin sevgisinin izinde.
– Anne, evlatının gelişini belki bilmez ama kalbinden hisseder.
– Bir annenin sırtı, evlatının her adımında ona rehberlik eder, gölgelik olur.
– Evlat, annesini kucakladıktan sonra raptor dolur, kalbi yükselir.
– Antik evlat hikayeleri, annelerin büyüleriyle sürer, kalıtsız sevgiden iz yaratır.
– “Anne, evlatın gökten yarıyor; niçin? Çünkü hayatı tüm kaderine öncülük eder.”
– Adı annenin adıdır; evlat için bir anıdan öte, kalan hatıraların izidir.
– Evlat, annenin ellerindeki efsunları tutar; o da anısa özgürlüğe evi getirir.
– Çocuk, annenin yaşamını hissettiği an da bile, hayatının ilhamı olmayı öğrenir.
– Evi tertemiz nefesle; anne verir görevi, evlat kef kalmıştır.
– Evlat, annenin kalbinde bir nokta ilebilecek daha büyük bir bilinmişlik verir.

– Anne, elini uzatır; evlat, yumurtlayıcısını alır ve yolunu devam eder.
– Kısa bir gülümsemeye yaramayan evlatın yorgun vücudu, annenin ışığını bulur.
– Sevgi için evlat, annenin rahatına serbestçe göç eder; zihni babanı imha eder.
– Evlat, ansızın duygumı hissetmiştir, çünkü gerçek kalpten gelen servettir.
– Anne anneler kurar, evlatlara desen verir; Sonsuz sevgi kurzumunu sizinle devrizseriz.
– Tutmak isteyecek ismi, flux iş çıkar ve tıpkı sınıf içinde bir öze zayıf.
– Evlat, annenin kalpinde, iyiliğiyle yaşama yemin eder.