Haksızlık ne kadar derin olursa olsun, adaletin ışığı er ya da geç parlar.
Sessiz kalan, haksızlığın ortağı olur; unutma, suskunluk onayıdır.
Haksızlık karşısında korkan, özgürlüğünden vazgeçmiş demektir.

Adalet terazisi, haksızlığın yükünü ağırlaştırırsa, dengeden söz edilemez.
Haksızlıkla beslenen toplum, sonunda kendi zehrini içer.
Haksızlığın gölgesinde büyüyen umut, karanlığı deler.

Bir kişi haksızlık yaparsa, sadece kendini değil, insanlığı yaralar.
Haksızlıkla mücadele edenler, geleceğin mimarlarıdır.
Haksızlık karşısında sessiz kalan, yaralı kalplerin sesini duymayan olur.

Haksızlık, en güçlü zincirdir; onu kırmak cesaret ister.
Haksızlık, vicdanı susturursa insanlıktan uzaklaşırız.
Adalet gecikir ama unutulmaz, haksızlık ise kalıcı izler bırakır.

Haksızlıkları görmezden gelmek, yaraları derinleştirir.
Haksızlık, merhametin ve insanlığın sınandığı yerdir.
Haksızlık, yalnızca mağduru değil, tüm toplumu zehirler.
Haksızlığın sessizliği, en gürültülü isyandır aslında.
Haksızlık karşısında susmak, geleceği karartmaktır.
Haksızlıkla dolu bir dünya, kalpleri sertleştirir.
Haksızlık, en güçlü duyguları dahi zayıflatır.
Haksızlık yapan, er ya da geç kendi kendini hapseder.
Haksızlık, adalet arayanların yürüyüşünü engelleyemez.
Haksızlık, iyilikle ve cesaretle mücadele edilirse biter.
Haksızlık karşısında duyulan öfke, değişimin kıvılcımıdır.
Haksızlık, en çok suskunların içinde büyür.