Yüzün başka, kalbin başka, ne hali varsa anla.
Dostluğun sahte, lafın boş, karakterin yok, her işin dos.
Duruşun yok, hep eğilirsin, menfaatin için hep değişirsin.

Gözümde değerin, yerin boş, seninle dostluk hem haz hem hoş.
Yalanın bol, vicdanın az, böyle insan olur mu, yazık az
.Karakteri sıfır, yüzü maskaralık, seninle yol yürümek büyük ayıp.

Dostluk dersen, ona tenezzül etmem, senin gibilerden ben uzak dururum.
İçi boş, lafı dolu, kimse sana kalmaz yolu.
Kendi çıkarın için her yolu seçersin, sonra utanmadan vicdan dersin.

Ne dostsun ne düşman, sen hep yalan dolan.
Düşünmezsin kimseyi, menfaatin en büyük sevgi.
Karakter sıfır, sahte gülüş, yanında kalmak büyük düşüş.

Arkandan konuşur, yüzüne güler, sen de buna eyvallah dersin.
Yalaka dostun çok, gerçek dostun yok.
Rüzgâr ne yöne eserse, sen oraya koşarsın.
Kalbin soğuk, sözlerin boş, seninle yol yürümez hiç hoş.
Gözün para, dilin laf, böyle insanların dostluğu laf.
Kendi çıkarın için yalan söyler, sonunda yalnız kalırsın, değerini görür.
Senin gibi yalanlar, dostlukla asla barışmaz.
Kimi anlar senin oyunun, kendiyle yüzleşemeyen adamın.
Sahte gülüşün, yalan sözün, dostluğu değil, yalnızlığı seçin.
Karakter yoksunu, vicdanı zayıf, yanında durmaksa insanlık ayıptır.
Yüzü değişir rüzgara göre, dostu kaybeder hep peşinden.
Lafın çok, işin az, böyle insanlar hep boş pazardır.
Her an çıkar peşinde koşan, dostluk gibi sözlere inanmayan.
Yalakalık senin mesleğin, omurga yok, hevesin çöpe.
Karaktersizsen, gülüşün de sahte, yanında durmak olsa bile azap.
Yüreğin yok, sadece çıkar var, böyle insan hayatın kara tarafı.
Sahte dostluk yılan gibidir, ısırır seni, kalır gizlidir.