Bazen en sessiz insanlar, en çok kırılanlardır.
Kırıldım ama söylemedim; çünkü anlatsam da anlayamazdın.
Kalp, kırılınca değil; kıran umursamayınca acır.

Gülüşümde sakladım kırgınlıklarımı, kimse anlamasın diye.
Sözlerin acıtmazdı, bakışların olmasaydı.
Kırılmak; cam gibi olmak değil, kıran kişinin elini bile kesmemesidir.

En çok güvendiğine kırılırsın; çünkü en çok ona inanırsın.
Bazı kırgınlıklar vardır, ne zaman geçeceğini bilemezsin.
Sustum… çünkü kırgınlık konuşmak istemez.

Bir kalp, ne kadar sevse de; kırılınca susar.
Affettim ama aynı yerden tekrar kırılmamak için geri dönmedim.
Kırıldığım yerden büyüdüm ama eski ben olmadım.

Kalbin kırılınca değil, umudun bitince yıkılırsın.
Kırıldım demem; ama eskisi gibi olamam da.
En sessiz anlarımda bile içim çığlıklarla dolu.