Dzielenie się to mnożenie; dawanie choć trochę to wielka wygrana.
Droga, którą idziemy razem, jest bardziej znacząca niż ta samotna.
Pomaganie innym przypomina człowieczeństwu o człowieczeństwie.

Serce rośnie, a miłość mnoży się, gdy się dzielisz.
Trzymanie się za ręce rozświetla najciemniejsze dni.
Kto dzieli się kroplą wody, zna wartość morza.

Pomocna dłoń pielęgnuje nadzieję.
Dzielenie się to nie dawanie kawałków tego, co mamy, lecz otwieranie duszy.
Dobroć rośnie, gdy się ją dzieli, nigdy nie maleje.

Prawdziwe bogactwo to dotykanie życia innych.
Wsparcie, które sobie dajemy, to największa siła życia.
Dzielenie się wzmacnia głos serca.

Pomaganie odciąża czyjś ciężar i podnosi własnego ducha.
Najcenniejszym darem jest szczera pomoc.
Dzielenie się to najpiękniejszy akt, który czyni nas ludźmi.
Dobroć to najczystszy język serca.
Pomaganie sobie to bycie silnym razem.
Trochę miłości ogrzewa tysiące serc.
Dzielenie się mnoży sens życia.
Kto sieje dobroć, zbiera nadzieję.
Wyciągnięcie pomocnej ręki to zapalenie świecy w ciemności.
Dzielenie się łagodzi smutki i powiększa radości.
Człowiek jest tak ludzki, jak bardzo się dzieli.
Pomaganie sobie to serce społeczeństwa.
Miłość rośnie, gdy się ją dzieli i zbliża serca.
Dzielenie się to odkrywanie siebie.
Dobroć jest jak łańcuch; gdy jeden ogniwo pęka, cierpią pozostałe.
Pomocna dłoń to najsilniejszy symbol nadziei.
Dzielenie się to najsilniejsza więź łącząca nas ze światem.
Prawdziwe szczęście tkwi w szczęściu innych.