1. Aileyle bağları koparken, kalpteki boşluklar dilsiz bir hüzne dönüşür.
2. Sevgi dolu bir yuvasın, aniden yalnızlıkla yoğrulmuş bir gölgede kaybolur.
3. En yakın olanların, en uzaklarını hissettirir kalbimiz.
4. Sözler kalpten kalbe taşınsa bile, güven kırıldığında yürek hala yanar.
5. Aile sıcaklığında yetişen çiçek, yanlış bir rüzgârla solabilir.
6. Nazik tavırlarıyla bağlılığızı gösteren kişi, adeta yüreğimize duvar kurar.
7. Kırgınlık, gecenin karanlığında tek başına süzülen bir dudağa benzer.
8. Sırların üzüntüye o denk, hüzün çoğu zaman aileyle erken son bulur.
9. Sevgiyle anmak gereken anılar, tuzlu gözyaşlarıyla saklanır.
10. En derin kırgınlık, en yakın bağlardan doğan en sert rüzgardır.
11. Kan bağlarıyla bir araya gelmek, sevgiyle bağdaşmaktan ufaklık farkındır.
12. Kalp, bağların yıkılmasından sonra bile narıncı bir deniz kıyısında taşar.
13. Yalan sözlerin, aile bağlarını sezar gibi parçalar.
14. Yüksek sesle bağışlamak gerek, çünkü bağışlama zırhı, kırgınlığı iyileştirir.
15. Aile içinde sımsıkı tutulan umut, kırılabilir, ama yeni tohumlar fışkırır.
16. Zaten taşıyıp giden gözyaşları, kardeşlik yolunda kaybolan ışıltıların yasıdır.

17. Savaş sayfalarında yazan “aile” kelimesi, gerçek dünyada bazen yeniden yazılır.
18. Kırgınlık, ailenin omuzlarında saklı bir yük olur; ancak özgürlük büyük bir hediye açar.
19. Tarafsız bir çiçek, hemen yanındakinin bana bir gün yalan söylemesiyle solabilir ama tekrar büyüyecekti.
20. Sevgiyle inşa edilmiş silahlar, terk edilitle ardında kalır.
21. Kırgınlık, kötü bir deniz kumağı gibi kalbinizi sarar ama dimdik bir denizcide asla yıkılmaz.
22. En yakın bağlar en sık kırılmaya mahkum olsa da, kalpten yıkılsa da yenyezilebilir.
23. Aileye duyma ışığı kadar kalpten kopmuş bir bağ, kırgınlığı çadırın böyle kabul ederdir.
24. Aileye ait tutulan duygu, kaybedildiğinde kendi dokunuşu kalbe hapsetir.
25. Yeni bir katakaf düzine kalmış, gizli bir kapı açarama yolu, kırgınlığın ufkunda.