Milczenie chroni sprawcę, nie ofiarę.

Sprawiedliwość zaczyna się tam, gdzie kończą się wymówki.

Nie” znaczy „nie” — zawsze.

Ocalałym potrzeba siły, nie litości.

Ochrona sprawcy to zdrada wobec ofiary.

Mówienie to akt odwagi, nie słabości.

Przemoc seksualna to nie błąd — to przestępstwo.

Prawda leczy bardziej niż cisza.

Przerwij milczenie, zanim ono zniszczy więcej istnień.

Kto ukrywa — współuczestniczy.

Ciało nie jest polem bitwy.

Wstyd należy do winnego, nie do skrzywdzonego.

Nie wszystkie blizny są widoczne — wierz ocalałym.

Jeden głos może powstrzymać potwora.

Zero tolerancji dla oprawców.

Nie pytaj: „Dlaczego milczała?”, tylko „Kto ją uciszył?”

Sprawiedliwość nie milczy — krzyczy.

Zgoda to obowiązek, nie wybór.

Mów, nawet jeśli głos się trzęsie.

Każda ocalała osoba to wojownik.

Chroń skrzywdzonych, nie winnych.

Kultura milczenia karmi oprawców.

Nikt nie musi leczyć się w ciszy.

Wzmocnij system, nie tylko ofiary.

Zgłoszenie to akt odwagi, nie zdrady.

Sprawcy boją się prawdy — pokaż im ją.

Prawdziwa sprawiedliwość karze winnych.

Jeden głos może wywołać zmianę.

Milczenie to poddanie się.

Nie zapominamy, nie wybaczamy przemocy.

Domagaj się kary, nie wyrozumiałości.

Przemoc wymaga konsekwencji, nie usprawiedliwień.

Prawdziwa siła to głos dla bezgłosnych.

Ocalałym nic nie jesteśmy winni — to społeczeństwo jest im winne ochronę.

Sprawiedliwość dla jednego to nadzieja dla wielu.