Fesatlık, en güzel bahçeye bile diken ekmektir.
Kötülük gizlenmez, er ya da geç güneş gibi ortaya çıkar.
Fesat insanların kalpleri, huzur yerine kaos doğurur.

İyi niyetle büyüyen dostluk, fesatlıkla yıkılır.
Fesatlık, insan ruhunun en karanlık yönüdür.
Kıskançlık ve fesatlık, dostluğu zehirleyen sessiz düşmanlardır.

Fesatlık yapanlar, aslında kendi içlerinde kaybolmuşlardır.
Huzur, fesatlığın olmadığı yerde yeşerir.
Fesatlık, bir nehir gibi akar ama sonunda kendi bataklığına düşer.

İnsanları küçük düşürmek isteyenler, kendi büyüklüklerini kaybeder.
Fesatlık, zayıfların silahıdır; güçlüler iyiyle yükselir.
İyilik, fesatlığın en iyi panzehiridir.

Kötülük yayılsa da, iyi kalpler asla teslim olmaz.
Fesatlık, güvenin en büyük düşmanıdır.
Fesatlıkla beslenen zihin, karanlıkta yolunu kaybeder.
En sessiz fesat, en derin yaraları açar.
Fesatlık yapan, aslında kendi geleceğini zehirler.
Kötülük kısa vadede kazandırır gibi görünür, ama uzun vadede kaybettirir.
Fesatlık, insanları değil; en çok kendisini yorar.
Temiz kalpler, fesatlığın kirini taşımaz.