Haset, ruhun kendi içine kapanmasıdır; nefretten beslenir, sevgiden yoksundur.
Kıskançlık, başkasının ışığını söndürmeye çalışırken kendi karanlığını büyütmektir.
Haset eden, başkalarının başarısında kendi eksikliğini görür ve huzurunu kaybeder.

Kıskançlık, içindeki boşluğu doldurmaya değil, büyütmeye yarar.
Haset, insanın kendi potansiyelini görememesinin acı yansımasıdır.
Kıskançlık, kalpte açılan yaradır; ne kadar gizlenirse gizlensin, kanar.

Haset eden kişi, başkalarının mutluluğunu kıskanmakla kalmaz, kendi ruhunu da zehirler.
Kıskançlık, insanın kendine olan güvenini sarsan sessiz bir düşmandır.
Haset, sevgiyi kıskanır çünkü sevgi her şeyi aşar.

Kıskançlıkla dolu kalp, asla gerçek huzura ulaşamaz.
Haset edenler, başkalarının iyi olmasına tahammül edemezler çünkü kendi içleri fırtınalıdır.
Kıskançlık, insanın en büyük zayıflıklarını gün yüzüne çıkarır.

Haset, insanı kendinden uzaklaştıran bir zincirdir.
Kıskançlık, başkasının hayatını değil, kendi mutluluğunu çalar.
Haset, ruhun sessiz çığlığıdır; duyulmayı bekler.
Kıskançlıkla beslenen duygular, insanı kör eder, yorar ve yıpratır.
Haset edenler, aslında kendi kayıplarını başkalarında ararlar.
Kıskançlık, kendine yetememenin acı bir itirafıdır.
Haset, insanın kendine yaptığı en büyük haksızlıktır.
Kıskançlık, kalbin sevgi kapasitesini sınırlar ve küçültür.
Haset eden gözler, ne güzelliği ne de iyiliği görebilir.
Kıskançlık, insanı içten içe eriten görünmez bir ateştir.
Haset eden kişi, mutluluğu başkalarının gölgesinde arar.
Kıskançlık, ruhun kendi karanlığına mahkûm edilmesidir.
Haset, insanın kendi ışığını söndürmek için yaptığı en büyük yanlıştır.