Probeer me niet te begrijpen, want jou begrijpen is de moeilijkste taak.

Wanneer je ogen spreken, worden woorden overbodig.

Zelfs de mooiste leugens lijken met jou te gebeuren.

Toen ik je het meest nodig had, dreef je ver weg.

Mijn hart is stil, maar het schreeuwt elke keer als ik aan je denk.

Onthoud dat soms de diepste wonden onzichtbaar zijn.

Handen die je niet aanraken, wie zal er branden als ik dat niet doe?

Waar je ook loopt, een deel van mij blijft altijd bij je.

Leven met een liefde die niet van jou is, is de grootste straf.

Soms is er een dunne lijn tussen je aanwezigheid en afwezigheid.

Mijn stilte is de mooiste bekentenis die ik voor je verberg.

Het beste gevoel is je zoeken waar je niet bent.

Ik wil niet breken, maar jouw stilte is de zwaarste klap.

Waar ik mijn hart heb gelegd, zijn doornen, maar ik wacht nog steeds daar.

Misschien is het moeilijkste aan liefde liefhebben terwijl je wacht om bemind te worden.

Woorden zijn niet genoeg voor jou, mijn stilte vertelt de waarheid.

Aan de ene kant hoop, aan de andere kant realiteit; dat is het dilemma van de liefde.

Het grootste geheim dat ik bewaar is nooit op te houden je te lief te hebben.

Je hoeft me niet te begrijpen, voel het gewoon.

Wat door mijn hart gaat, is nooit gezegd, maar altijd voor jou bewaard.

Zelfs als je niet bij me bent, is jouw beeld mijn dichtste adem.

Liefde groeit soms in stilte, niet in woorden.

Wetende dat je niet van mij bent, heb ik altijd op je gewacht.

Liefde wordt soms het meest begrepen als je alleen bent.

Jij bent niet degene die mijn hart breekt, het is jouw afwezigheid.