Aldatma, inancı yok eder; ardında sadece şüphe ve nefret bırakır.
Tuzak kuran, en çok kendini kaybeder; çünkü gerçek yüzü en sonunda ortaya çıkar.
Hileyle kazanılan zafer, sahte bir gururun gölgesidir; kalıcı değildir.

Kandırmak, karşıdakiyle değil, kendi vicdanınla savaşmaktır.
Oyun içinde oyun oynayan, sonunda tek başına kalır; kimse gerçek yüzünü göremez.
Aldatmanın dili anlaşılmaz; çünkü sözler yalan, niyetler karanlıktır.

İnanmak isteyen kalpleri zehirleyen en büyük tuzaktır oyun.
Hile ve aldatma, sevgiye değil, nefrete yol açar; insanları birbirinden koparır.
Kandırdığın kişi değil, sen kaybedersin; çünkü güven bir kez kırıldığında asla tamir olmaz.

Oyunlar içinde kaybolan, gerçeği unutur; sonunda yalnızlığın soğukluğunda titrer.
Aldatmak, görmeden kör etmektir; en derin yarayı sessizlik içinde bırakır.
Tuzak kuran, kendi adaletinin de mahkumu olur; hak ettiğini er ya da geç bulur.

Hileyle örülen bağlar, en ufak rüzgarda kopar; gerçek dostlukları yıkar.
Kandırmak, kalpten bir parça koparmaktır; o parçayı asla geri getiremezsin.