Poddawanie się to czasem największa siła.
Poddawanie się nie wynika z porażki, lecz z dojrzałości.
Właściwe poddanie się to zdystansowanie się od tego, co szkodzi.

Poddawanie się to nie przegrana, to ochrona siebie.
Czasem poddanie się to pierwszy krok do nowego początku.
Poddanie się wymaga odwagi, nie słabości.

Każde poddanie się tworzy nową szansę.
Poddanie się to nie rozpacz, lecz głos rozsądku.
Poddanie się to wolność rodząca się z najgłębszego bólu.

Poddanie się to zostawienie za sobą ciężaru przeszłości.
Czasem poddanie się to miłość do samego siebie.
Poddanie się to nie porzucenie walki, lecz wybór właściwej drogi.

Najpiękniejsze poddanie się to zerwanie z szkodliwymi nawykami.
Poddanie się odciąża serce.
Poddanie się jest potrzebne, by się odrodzić.
Poddanie się jest częścią życia; czasem trzeba się zatrzymać, a nie iść dalej.
Poddanie się to początek uzdrowienia.
Każde poddanie się zawiera doświadczenie i lekcję.
Poddanie się to oznaka szacunku dla samego siebie.
Poddanie się to najpiękniejszy owoc dojrzałości.
Poddanie się odciąża ciężar życia.
Poddanie się jest czasem tak cenne jak miłość.
Poddanie się oznacza czekanie na właściwy czas.
Poddanie się jest czasem najmądrzejszą decyzją.
Poddanie się to odważny krok, by się odnowić.