Hüzün, bazen sessiz bir arkadaş gibidir; yanında durur ama konuşmaz.

Gözyaşı, kelimelerin anlatamadığını söyler.

Kalp kırıkken dünya bile daha sessiz gelir.

Hüzün, insanın ruhunu derinleştirir, olgunlaştırır.

Bazen en büyük acı, suskunluktur.

Hüzün, geçmişin gölgesidir; peşinden sessizce gelir.

İçimde bir boşluk var; ne sevgi doldurur ne zaman.

Bazen en güçlü insanlar, en sessiz ağlayanlardır.

Hüzün, hayatın acı ama gerçek yanıdır.

Yalnızlık ve hüzün, bazen en iyi öğretmendir.

Kalp kırıklarını görünmez bir yara gibi taşır insan.

Gülmek zorunda kaldığında, içindeki hüzün daha çok belirir.

Hüzün, bazen gözleriyle değil ruhuyla ağlamaktır.

Sessiz bir hüzün, en derin duyguların ifadesidir.

Kaybedilen her şey, kalpte bir boşluk bırakır.

Hüzün, insanı kendine yaklaştıran bir aynadır.

En derin acılar, en sessiz yaşanır.

Hüzün, geçmişin hayaletlerini hatırlatır.

İnsan, bazen sadece hüzünle konuşur kendisiyle.

Hüzün, bazen bir kitabın en güzel satırlarında saklıdır.