Kasım, sessizliğin ve yağmurun ayıdır.

Yapraklar dökülür, rüzgar anlatır; Kasım geldiğinde hüzün gelir.

Kasım, geçmişin hatırlattığı sessiz bir aydır.

Yağmurlu Kasım günlerinde, içimdeki hüzün daha da büyür.

Kasım, sararmış yapraklarla süslenmiş bir vedadır.

Bu ayda kalpler, yağmurla birlikte biraz daha yalnız hisseder.

Kasım, geçmişi hatırlatan ay; gelecek için umut saklayan ay.

Rüzgar ne kadar sert eserse essin, Kasım yine sessizliğini getirir.

Kasım, içimizdeki sessiz çığlıkları duyurur.

Soğuyan hava, yavaşlayan zaman; Kasım geldiğinde hayat biraz durur.

Kasım, özlemleri ve hayalleri biriktiren bir ay.

Yapraklar gibi düşer umutlar; Kasım ise onları toplamak için gelir.

Kasım, hüzünlü melodilerin ayıdır.

Bu ayda kalbin ritmi, yağmur damlalarıyla yarışır.

Kasım, geçmişle konuşmak isteyen ruhların evidir.

Sessizlik ve yağmur, Kasım’ın en güzel arkadaşlarıdır.

Kasım, sararmış sayfalarda saklı anıları getirir.

Her Kasım, biraz daha düşündürür ve biraz daha büyütür insanı.

Kasım, sonbaharın en duygulu notasıdır.

Kasımda yağmur, içimdeki hüzünle dans eder.