Lafın ağırını değil, işin ağırını bilirim.

Arkandan konuşanların sesi, önümde yıkılır.

Kimseye borçlu kalmam, ama kimseye de haddini geçirtmem.

Sessizliğim, çoğu zaman en ağır cevaptır.

Arkamdan iş çeviren, önümde kaybolur.

Ben sustukça, düşmanlar kendi çukurlarını kazıyor.

Lafla değil, duruşla anlaşılır adam.

Korkak olan, arkadan vurur; cesur olan yüzüne bakar.

Öfkem hesaplıdır, boşuna konuşmam.

Yanımda olmayan, karşıma çıktığında sesini keserim.

Söz vermem, verirsem ardında dururum.

İhanet edenin maskesi, kendi elleriyle düşer.

Lafla adam olunmaz, işle ölçülür.

Kolay yoldan güç arayan, sonunda boş kalır.

Öfkeyi kontrol eden, savaşı kazanır.

Sözüm keskin, duruşum daha keskindir.

Kimseye eyvallahım yok, ama haksızlığa tahammülüm de yok.

Sessizlik bazen çığlıktan daha gürdür.

Arkadan iş çeviren, kendine zarar verir.

Benim yolum, laf çok iş az olanlara kapalıdır.

Alın teriyle kazanandan korkmam, lafla övüneni sevmem.

Düşmanı küçümsemek kolay, ayakta kalmak zor.

Lafı olmayanın, duruşu da yoktur.

Sessizliğim, çoğu zaman en ağır tokattır.

Benim raconum, sözden değil, işten anlaşılır.

Öfke anlık, adalet kalıcıdır.

Kimseye eyvallah etmeyen, kimseye de pabuç bırakmaz.

Lafı fazla olanın arkası boş olur.

Düşmanımı küçümsemem, ama yolumu da kapatamaz.

Ben sustukça, çoğu kişi kendi çukuruna düşer.

Alın teriyle büyüyen adam, lafla küçülmez.

Arkadan vuran, önüme çıkamaz.

Sessizlik, çoğu zaman en keskin silahtır.

Benim duruşum, lafın ötesindedir.

Sözlerim ağırdır, ama doğruluk kadar keskindir.

Bazı insanlar gülüşleriyle değil, yüzlerindeki maske ile tanınır.

İhaneti süslemek, ihaneti küçültmez; sadece seni küçültür.

Karakterin yoksa, cümlelerin kocaman olsa da bir anlamı yoktur.

Gölgen bile yanındayken değerli, yokken değil.

Dost görünen hain, düşmandan daha tehlikelidir.

İnsanlığını kaybetmiş birine, hiçbir taç yakışmaz.

İkiyüzlülük, ucuz insanların en pahalı süsüdür.

Sırtımdan bıçaklayanların yüzüme bakacak cesareti yoktur.

İnsan, kaybettikçe anlar kimde gerçekten değer var.

Maskeyle yaşamak kolaydır ama yüzünü sakladığın aynadan kaçamazsın.

Haysiyet parayla değil, duruşla ölçülür.

Çamura taş atsan iz kalmaz, ama çamur insana yapışır.

Dilinde dostluk, kalbinde kin taşıyanlar en büyük zararı kendine verir.

Karakteri olmayanın sözü de, dostluğu da, öfkesi de boştur.

İnsan, kalbindeki boşluğu dolduramayınca başkasının değerini küçültür.

Yüzüne gülüp arkandan konuşan, aslında kendi kişiliğini gömer.

Kendi değerini bilmeyen, başkasının değerini hiç bilemez.

Sessizliğim korkaklığım değil, sana verecek cevabımı küçümsememdir.

Yalanla süslenen hayat, gerçeğin tokadına dayanmaz.

Karakterin yetmediği yerde, sözlerin de boşuna büyür.

Sen kendini ne sanıyorsan, aslında o değilsin; başkalarının gözündeki yansımansın.

En büyük zehir, dost kılığına girmiş düşmandır.

İhanetin bahanesi olmaz, sadece utancı olur.

Çıkar için dost olan, menfaat bitince düşman olur.

İnsanın dili doğruyu söyler ama kalbi her zaman ele verir.

Değersiz insan, değerli görünmek için en çok konuşandır.

Boş teneke çok ses çıkarır; boş kafa da öyle.

Arkandan konuşana cevap verme; çünkü yüzüne bakmaya cesareti yoktur.

Karakter, zor günlerde belli olur; maskeler orada düşer.

Birini küçültmeye çalışan, aslında kendi boyunu kısaltır.

İnsan, dostuna zarar veriyorsa zaten düşmanını aramaya gerek kalmaz.

Ayna kırılır, yüzün kaybolmaz; insanlık giderse hiçbir şey kalmaz.

Menfaatin bittiği yerde, insanların gerçek yüzü başlar.

Nankörlük, insanı en ucuz hale getiren alışkanlıktır.

Sana değer vermeyen birine kırılma; onun değeri zaten eksiktir.