Hayatta bazen vazgeçmek, kaybetmek değil, kendine değer vermektir.

Bazen bir ilişkiyi, bir hayali ya da bir alışkanlığı bırakmak, ruhun huzurunu geri kazanmak demektir.

Vazgeçmek, kalbin kırık parçalarını toplamaya ve yeniden nefes almaya izin vermektir.

İnsan, her şeyden vazgeçerek bazen en çok kendini kazanır.

Bazı yolları kapatmak, yeni ve doğru yollar için yer açmaktır.

Vazgeçmek, geçmişin yükünü sırtından atmak ve geleceğe sağlam adımlar atmaktır.

Bazen vazgeçmek, olgunluğun ve bilgelik yolculuğunun en doğal parçasıdır.

Ruh, bazı bağları bırakmayı öğrendiğinde gerçekten özgürleşir.

Vazgeçmek, hayatın sana sunduğu dersleri kabul edip ileriye yürümektir.

Her vazgeçiş, bir ağırlıktan kurtulmak ve kalbe ferahlık vermektir.

Bazı insanları ya da anıları bırakmak, kendine verdiğin en zarif armağandır.

Vazgeçmek, kayıpları silmek değil, onları kabullenip yüreğini hafifletmektir.

Bir şeyden vazgeçmek, hayatta neyin değerli olduğunu fark etmektir.

Vazgeçmek, kalbin sessiz bir şekilde güçlendiğinin göstergesidir.

Hayat bazen vazgeçmekten, bazı şeyleri bırakmaktan ibarettir; ve bu da en doğru karardır.